zaterdag 12 juli 2008

Vlamingen in de Wereld

Ook al heb ik uit goede bronnen vernomen dat er gisteren een echte Vlaamse Leeuw is gespot in Eglinton West, tijdens mijn avondwandeling door Chinatown en King mocht ik geen Vlaamse fauna ontmoeten. Wel... niet echt. Bij gebrek aan stoemp of botrammeu mee uuflakkeu nam ik een tafeltje in op een terrasje waar gerechten uit het zonnige Italië worden geserveerd, een meer dan waardig alternatief. Op het menu een bordje risotto met scampi's, op een bedje van spinazie en ruccola, getooid met een gorgonzolasausje en boschampignons, dit alles vergezeld van een fruitige merlot uit het noord-oosten van de laars.
Terwijl ik uiterst geconcentreerd beetje per beetje deze verrassende maar lekkere combinatie eerst op mijn vork balanceerde om er kort daarna mijn smaakpapillen mee te verblijden, hoorde ik aan de tafel naast mij enthousiaste plannen smeden. Op een bepaald moment hoorde ik zelfs het woord Belgium vallen, en kon ik mijn vrouwelijke nieuwsgierigheid helemaal niet meer bedwingen. Ik kreeg mijn Sambuca geserveerd - enig minpunt: geen koffiebonen - en een dame was even helemaal alleen aan die tafel achtergebleven, dus de tijd was aangebroken om mij te verontschuldigen voor mijn onvrijwillig luistervinken, en te informeren naar de activiteit die dit jaar 15000 jongeren moet lokken. Ze stelde zich kort voor: "Hallo, ik ben Tylaine uit België". Uit België!? Wat is de kans dat je op de Vlaamse feestdag, in een miljoenenstad vijfduizend kilometer ten westen van het Groeningheslagveld, op een pietluttig terrasje van een mediterraan restaurant, een landgenoot tegen het lijf loopt? Een Vlaming uit het dorp van Brabo.
Tylaine uit België dus, al meer dan twintig jaar in Canada en actief in een VZW die jongeren een zinvolle bezigheid wil geven. Op 26 juli vindt voor de tweede keer Youth Day plaats, een groot gebeuren met muziek door en voor de jeugd. Maar er zitten nog meer projecten in de schuif, schitterende ideeën die, mits zorgvuldige uitwerking, het dagdagelijkse leven van jongeren aangenamer en zinvoller kunnen maken. Een VZW met een duidelijk doel, en een huizenhoge ambitie. Een organisatie die mij zeker en vast niet koud laat.
Het werd al vrij snel duidelijk dat ook ik mijn steentje kan bijdragen. De op stapel staande projecten stellen de organisatie namelijk voor een aantal technische uitdagingen, schijnbare technologische drempels waar ik in het verleden al meermaals over klom. En waarom zou ik dat ook nu niet doen? Waarom zou ik hier geen tijd spenderen en helpen bij een lovenswaardig initiatief, waarmee ik misschien zelfs aan een werkvergunning kan raken?

Geen opmerkingen: