Meer dan dertig graden, een luchtvochtigheid die aanvoelt alsof je kleren met behangselpap aan je lijf vastplakken, kortom, Toronto in de zomer. De airconditioning kraakt alsof ze elk moment haar laatste zuchtje frisse lucht uitblaast. En de hitte spreidt een wazig deken uit over de leien en bladerdaken in de wijken van Riverdale en Queen East. Mijn longen happen naar het beetje zuurstof dat nog in de atmosfeer aanwezig is.
Gisteren stemde ik in met een boottripje, de ferrie op richting eilanden, als gezelschap van een grappige en aangename jongedame die me zondag beloofde mij een aantal mooie plekjes in Toronto te tonen. Een oase net buiten de stad, met een schitterend zicht op de skyline aan de ene kant, en stranden aan het Ontariomeer aan de andere kant. Een namiddagje verpozen in alle rust, voeten in het zoete water, weg van het brandende zand. Hier wil ik bij gelijkaardig zomerweer - liever nog iets minder vochtig - mijn fototoestel op de buik dulden en niet vertrekken alvorens zoveel mogelijk indrukken in nullen en enen op mijn geheugenkaart zijn opgeslaan. Hier wil ik mijn fietsje uitplooien, de paden verkennen, en licht dronken worden bij een glaasje rode wijn uit Niagara. Hier voel ik mij voor het eerst toerist.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten