Raar

Ik heb hier zo lang naar uitgekeken, ik zeg al ruim 2 weken dat ik liefst al onmiddellijk was vertrokken. En toch, nu het moment is aangebroken, mijn kleerkast is leeggemaakt, een koffer en rugzak klaar staat met waarschijnlijk nog veel te veel misbaar materiaal, ik wordt er even stil van. Niet alleen is het niet aan te raden 's nachts om half 2 in een appartementsgebouw nog veel kabaal te maken, ik ben zowaar onder de indruk van het moment.

Ze staat in de gang, mijn bagage, in totaal minder dan 40 kg. Maar het meest waardevolle dat ik meeneem op mijn avontuur is op de weegschaal niet te meten. De herinnering aan jullie die mij zaterdag kwamen uitwuiven, of die wel wilden, maar er niet geraakten... laat mij morgen vertrekken met enkel die herinneringen en ik heb alles wat ik nodig heb om te slagen!

Nen dikke merci en zonder pardon, tot later!