Verkiezingen

Bij mijn zuiderburen zijn ze al bijna meer dan een jaar in de ban van de verkiezingen, zoniet langer. Het lijkt mij eerder een afleidingsmaneuver van de hedendaagse problemen dan een zoektocht naar wat de toekomst brengen moet. Je zou je kunnen afvragen wat de invloed van dergelijke campagnes is op de politiek. Zoals in België tijdens de regeringsvorming niet echt kon worden bestuurd - waarmee ik  in het midden laat of het land nu wel echt wordt bestuurd -, is in de Verenigde Staten net hetzelfde aan de gang. Moeilijke beslissingen worden zorgvuldig afgewogen tegen de impact op de kandidatuur van de eigen partij, politieke moed is in de verste verte niet te bespeuren, en het land ontdekt steeds nieuwe kelderverdiepingen in zijn eigen etablissement.

Hier zijn de laatste dagen een paar politieke debatten op de televisie uitgezonden, eentje in het Engels en eentje in het Québécois - soms ten onrechte Frans genoemd. Als je met veel aandacht door de straten wandelt of fietst, kan je hier en daar een poster vinden met een kopstuk van één van de partijen, maar da's alles. En hier wordt vandaag gekozen, vandaag, op de dag na Thanksgiving, de dag waarop iedereen een welgemeende dank je wel zegt voor wat de oogst heeft gebracht en de kalkoen wordt afgedankt voor bewezen diensten. Ook de regering ondergaat hetzelfde lot, en maakt plaats voor een nieuwe, wellicht minderheidsregering.

Ik heb een debat gevolgd op YouTube, en sta versteld van de Canadese vriendelijkheid waaraan zelfs tijdens debatten niet wordt geraakt! Maar kijk ook hier even door die schijnbaar oprechte grijns, en je merkt al snel dat net als overal, niemand luistert. Een andere curiositeit is het Bloc Québécois, dat openbaar in niets anders is geïnteresseerd dan in winst en vooruitgang voor de eigen provincie, en zich totaal niets aantrekt van de andere landsdelen, en dat terwijl minder dan een kwart van de nationale bevolking binnen de grenzen van Québec woont. Van het hele debat herinner ik mij niet één aanval op het Bloc dat refereert naar dit aspect.

In elk geval, ik heb nooit de verkiezingen hier van zo dichtbij gevolgd, en ik ben in de eerste plaats benieuwd hoeveel van de kiesgerechtigden effectief naar de stembus zullen stappen. Want ik ondervind hier niet de grote politieke passie, niet de wens om iets te veranderen, niet de expliciete roep naar beterschap. Ik ervaar alleen een overdreven vriendelijkheid en een gebrek aan duidelijke politieke standpunten...