Niet toegelaten

Zondag was het verschrikkelijk heet. Ik liep met Catharine langs de Danforth op zoek naar een nieuwe fiets - haar vorige exemplaar rijdt nu waarschijnlijk rond onder één of andere jongeling met losse handjes. Het was zodanig heet dat ik snakte naar een drankje, en net op dat moment, als uit de hemel gezonden, dook aan de overkant van de straat een bierwinkel op - bier wordt hier niet in de supermarkt verkocht, maar in een winkel die daarvoor een speciale vergunning heeft; hetzelfde geldt trouwens voor andere alcoholhoudende dranken, ook daar zijn gespecialiseerde winkels voor. Het idee alleen al van een frisse Hoegaarden op mijn uitgedroogde tong, deed het laatste beetje vocht dat nog in mijn lichaam aanwezig was langs mijn mondhoeken naar buiten lopen. Nog sneller dan de bliksem maakte ik aanstalten om de straat over te steken en twee gekoelde blanchekes uit de rekken te halen. Maar blijkbaar had de warmte zich van mij meester gemaakt en stond ik niet stil bij de mogelijke gevolgen, want hier in Ontario is zoiets gewoon ondenkbaar. Bier drinken op straat is een strafbaar feit, en kan zelfs op straatfestivals enkel op daarvoor voorziene plaatsen. Daarenboven mogen min 19-jarigen zelfs niet op die plaatsen aanwezig zijn, of ze nu alcohol gebruiken of niet, begeleid worden door een meerderjarige of het er alleen op willen wagen zich tussen dronkelui te begeven. Alcohol op straat niet toegelaten dus, voor een inwijkeling uit België een hoogst eigenaardig verbod.

Maar ook in Vlaanderen is verre van alles toegelaten. Ik kreeg vandaag een berichtje in mijn electronische brievenbus met een kopijtje van een proces verbaal. Blijkbaar heb ik tijdens de laatste dagen van mijn blitzbezoek in België mij net iets te hard gehaast om mijn tijd zo efficiënt mogelijk te gebruiken. En blijkbaar vond de plaatselijke politie het ook nodig om op diezelfde dag, op datzelfde tijdstip en op diezelfde plaats hun nieuw speelgoed uit te testen en foto's te nemen van gehaaste voorbijgangers. Snel rijden niet toegelaten, zelfs niet in België...

Er zijn genoeg voorbeelden te vinden van kinderen niet toegelaten zonder volwassen begeleiding. Maar nog nooit eerder - tot gisteren dan - zag ik dit hoogst eigenaardig verbod. Aan de rand van Moss Park is een speeltuin waar geregeld kindergeroep en -getier boven het geluid van de wagens en motoren uitstijgt. Glijbanen, schommels, een wip, en een handvol fonteinen die voorbijgangers de stuipen op het lijf jagen, telkens een kleine pagadder de link legt tussen de grote rode rad-van-fortuin-knop, en het spuitende water. Duidelijk een strategische opstelling om ongewenste bezoekers snel de ernst van hun overtreding te laten inzien. Dit is het rijk der kinderen, bengels aller landen, rassen en culturen, deugnieten die maar al te graag het risico nemen zelf een koude douche te krijgen bij een poging om een grown-up te grazen te nemen. Geen wonder dat dit verbod er geldt, uit veiligheidsoverwegingen voor de oudere soort, uit bescherming tegen al dat jong en energiek geweld. Volwassenen niet toegelaten zonder begeleiding van kinderen.