Over niets

Vandaag had ik in mijn agenda aangestipt. Want sinds ik af en toe een paar woordjes op deze blog achterlaat, heb ik de gewoonte ontwikkeld om interessante onderwerpen aan te stippen, zodat ik die ten gepasten tijde kan verslaan. Dan zet ik me aan tafel, neem een groot glas water, laat voor een moment mijn oogleden zakken, en sluit me af van alle stadsgeluiden. De woorden marcheren uit zichzelf voorbij en vormen als bij wonder volzinnen die ik enkel hoef neer te pennen. Als legerregimenten op weg naar dezelfde veldslag.

Het is handig dat er hier en daar een aantal dingen aangestipt staan in mijn agenda, want waarover had ik het anders kunnen hebben, vandaag? Over het oorverdovende brandalarm van gisterenavond? Rond kwart voor negen ging het de eerste keer af, en na 20 minuten was het nog altijd tegen ruim 120 decibel tegen eenieders trommelvliezen aan het daveren. Ik gebruikte dan maar mijn oordoppen, want zinloos naar beneden lopen om te moeten horen dat het opnieuw vals alarm was... zou belachelijk zijn geweest. En ook al worden oordoppen soms voor andere doeleinden gebruikt, ik besloot wijselijk mijn reukkanalen niet te verhinderen een eventuele echte brand op te merken. Op de gang maakte ik een pas ingetrokken dame met natte haren, enkel getooid in een klamme badhanddoek, duidelijk dat er hoogst waarschijnlijk niets aan de hand was, en dat ze zonder vrees de zeepresten uit de haren mocht spoelen. Toch was ze pas gerust nadat ik plechtig beloofde haar persoonlijk van onder de douche te halen, mocht ik toch besluiten dat het veiliger was om het gebouw te verlaten. In de liften hangt al een week een bericht uit dat precies vandaag het brandalarm wordt getest... Mij moeten ze niet meer overtuigen, het werkt.

Of misschien moest ik het dan hebben over het fietstochtje dat mij naar de plaatselijke Gamma leidde om mij te wapenen tegen de steeds vroeger invallende nacht? In schijnbaar amper een paar dagen tijd zijn het moment waarop de zon boven het Ontariomeer verschijnt en het tijdstip dat de avond aanklopt, drastisch dichter bij elkaar gekomen. De atmosfeer raakt niet meer evenzeer opgewarmd, en zorgt voor koele, ja zelfs koude nachten. Overdag blijft de zon een aangename temperatuur leveren, maar bij valavond begin ik toch al een trui te zoeken. In elk geval, Toronto blijft even levendig 's avonds, daar heeft het duister geen vat op, dus vond ik het stilaan tijd dat ik een lichtje installeerde op mijn plooifiets.

Tja, er staan een aantal interessante weetjes in de krant, die ik had kunnen verwerken in een artikeltje: bijvoorbeeld dat de imposante deeltjesversneller in Geneve even is stopgezet, dat planten vanaf vandaag best op een coca-cola dieet - en geen dieet-cola - worden geplaatst, of dat premier Leterme in Rusland de Olympische winterspelen van 2014 aan het voorbereiden is - denkt hij nu echt dat hij tegen dan (nog) premier zal zijn? Maar aan al deze dingen wordt in de media hoogst waarschijnlijk al genoeg aandacht besteed.

Dus geen verhalen hierover, want vandaag staat er iets in mijn agenda aangestipt. Ik open de nota en lees wat er precies te doen is. Er staat een verwijzing naar een internet-pagina, zodat ik eerst wat meer informatie kan inwinnen... Oei... Een kleine vergissing... het is niet vandaag...